Τρίτη 13 Απριλίου 2010

''Λιγο κατω απο την γη''

Ζητιανοι κρατουν ζωντανη την χαρα
τρομαζουν να βλεπουν τα πουλια καθαρα
αγγιζουν το χωμα και σφιγγουν γερα
γροθιες με τρελα αναφιλητα।

Σκορπουν την χαρα και στην καινουργια σοδεια
μαζευουν πουλια με κομμενα φτερα।
Γλειφουν το μελι με γλωσσα τραχια
περιμενουν τον ηλιο για ζεστασια।

Κοιτουν στο σκοταδι με ματια κλειστα
βλεπουν απο ολους μας πιο μακρια
Τον χρονο χουφτωνουν με χερια τρανα
τον βαζουν να σκυβει πολυ χαμηλα।

Πινουν κρασι και μεθουν
μα αν ανοιξουν τα ματια θα φοβηθουν।
Αρπαζουν τα μαλλια αυτου που κοιτουν
νομιζουν πως τσι την ελπιδα θα βρουν

Απλωνουν τα χερια να γεμισουν τροφη
μα αδειαζουν τα ματια απο ενοχη
Εχουν κουραγιο να γεννησουν ζωη
τα αστερια και αλλαζει εποχη।

Κουρελια τα ρουχα στην γη ακομπουν
στο χωμα μεσα προσπαθουν να χαθουν
Αφουκραζονται ανεμους που γλειφουν την γη
στοιβαζονται τρομαγμενοι σε δρομο μακρη।

Θαρρουν πως θα μοιασουν θεους
και ερμηνευουν κακους οιωνους
Διαβαζουν γραμμες σε χερια ανοιχτα
τα ονειρα τους πεφτουν πολυ χαμηλα।

Τα ρουχα παλια με χρωματα θολα
φανταζουν απλα μα αξιζουν πολλα
ζεσταινουν κορμια απο την παγωνια
δεν ξερουν ακομη πως χανουν φτερα।

Αφιερομενο στους απανταχου κατατρεγμενους''ΜΕΓΑΛΟΜΑΝΙΑ''.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου